با مسرت اطلاع حاصل نمودم که فرهنگیان عزیز ما در شهر ونکوور کانادا چهارمین سالگرد ایجاد خانه ی فرهنگی مولانا را جشن میگرند .این رویداد پر افتخار فرهنگی را برای محترم مجید قیام رییس خانۀ فرهنگی مولانا و تمام اعضای محترم خانۀ فرهنگی مولانا تبریک گفته کامیابی هر یک از آنها را از خداوند آرزو میکنم.

عارف وسخن سالار راه حقیقت !

بلخ با ستان یا ام البلاد که درجهان, مهد تمد ن و جای علم فرهنگ بوده است  شخصیت های

   بزرگ و نا م آوار افغانستان درهمین  سرزمین  چشم به جهان گشودند ومانند ستاره ها ی

درخشان درخشیده ا ند که ازجمله میتوان منوچهر,ابوعلی سینا که دردنیای طبابت ازنظریات

 اندیشه و آثار گرانبهای وی تا کنــو ن استفاده میشود ,رابعه  قزداری  که با سروده هایش بـر

علیه  تبعیض در برابر استبداد گران وقــت  مبارزه وتا اخــرین قطرات خـونش مقا ومت کرد

و همچنان نوای روح پرورحضرت مولانا ی بزرگ از همین سرزمین  به قونیه رسید که این

هیاهوی وی در جهان شورو هلهله  برپا کرد و پیروان زیادی را به  سوی خود کشا نید .

         مولا نا جلال الدین محمد بلخی عارف سخن سالاربا سیر روحی و فکری اش در اوج

آسمان عشق را می ستود وبا نوای نی درگوش قدسیان زمزمه می کرد که عطر نوای دل انگیز

وی از لابلای کلامش به مشام میرسد. این مرد راه حقیقت , ازآسمان ها سخن میگوید ودرپرتو

انوارجمال الهی جذبهء عشقش بیشتر و بیشتر میشود. که از قیل و قال مدرسه فرارو راه عرفان

را پیش میگیرد که با کلام  آسمانی  خویش  گم شده گان راه حقیقت را به خدا شناسی  دعـــوت

میکند . و میفرما ید که انسان با صیقل آئینه ء دل میتواند به خدا نزدیک شود

              آئینه ات دانی چراغماز نیست               زانکه زنگارازرخش ممتاز نیست

              روتو زنگارازرخ خود پاک کن             بعـــدازآن,آن نــوررا ادراک کـــن

              هــرکسی زاندازهء روشن دلــی             غـیــب رابــیــند بقـــدر صیقــلـــی

              هرکه صیقل بیش کرداوبیش دید            بیـشترآمـــد  براو صـــورت پد یــد

     عرفان حضرت مولانا متفاوت ازدنیای عرفا و متصوفین د یگر است  زیرا عرفـای دنیا ی

تصوف همیشه باخوف و ترس زیسته اند وبیشترین اوقات خویش را به زهد و عبا دت سپر ی

نموده اند. ولی عرفان مولانا  عرفان عشق است . عشق به خدا,عشق به راستی و انسانیت.

      مثنوی معنوی حضرت مو لانا را قرآن فارسی نامیده اند زیرا گفته های این عارف بزرگ

گرفته شده از کلام الهی میبا شد .

 حضرت مولانا را مردم خراسان و افغانستان امروزی بنا به اشتراکات زادگاهی و نژادی ازآن

 خود میدانند که وی در طول68 سال زندگی تمام آفریده های ادبی, علمی, تصوفی خویش را به

 زبان فارسی ودری به رشته تحریرکشیده است ایرانیان ازلحاظ آنکه به دری وفارسی داد سخن

 داده است وی را  نیز از آن خود میدانند . پدردانشمند ش بهاء الـــدین ولد, وپسرمولانا  دوران

جوانی  خویشتن رادرقونیه که درآن  زمان روم شرقی نام گرفته بود به ابداعات ادبی ,تصوف

و عرفان  سپری نمودند ود ر آنجا یکی پی دیگری چشم از جهان پوشیدند که تــرکها نیزازاین

رو مولانا را ازتبار و اقران خویش تلقی  میکنند.

       ترجمهء آثار منظوم ومنثور حضرت مولانا که ازسه دهه قبل  در ایالات  متحده امریکـــا

واروپا اکمال وانتشار یافته است با مطالعهء آثارگرانبهای وی دانشمندان ,مسیحیان و یکتاپرستان

به شخصیت  حضرت مولانا احترام  و کارکردهای وی را میستا یند .

       بعضی از دانشمندان اروپائی وامریکائی به اتفاق نظر گفته اند تا زمـانیکه ازآثار,مطلب و

آفریده های ادبی,علمی وتصوفی مولانا اطلاع کافی دردست نبود قضاوت درباره شخصیت چند

بعدی وی عاری ازمشکلات نبود و اکنون که ترجمعهء آثار مولانا بزبان انگلیسی و زبان هــای

دیگربه کتاب خانه ها راه یافته با مطالعه آن هرمطالعه کننده را تحت تاثیر خویش قـــرار داده و

قلوب شانرا تسخیر میکند .

    بنا به همین  دلایل  سال 2007 از جانب سازمان یونسکوبنام  حضرت مولانا مسمی گردید

مولانای بزرگ منحیث یک دانشمند, شاعر, متصوف و متفکر خدا پرست  هیچگاهی بدیگرا ن

حملات افراط گرایانه نکرده  بلکه  همیشه پیروان و افراد عادی را براه انسانی,عشق به زندگی

همنوع دوستی عشق به کارو صداقت دعوت کرده است که اشعارش انعکاس دهنده چنین نکات

فوق بوده وحضرت مولانا یکی ازبزرکترین ونامدارترین شاعران زبان فارسی میباشد.بااحترام

                                                                                         عزیزه عنایت 31/3/2011