مجتمع فرهنگی خانهء مولانا که به همت فرهیخته گان فرهنگ و ادب
میهن ما در شهر ونکوور کشور کانادا تأسیس یافته است ، نامی است
شناخته شده که در میان مجامع فرهنگی خارج از کشور سرزمین ما چون
ستارهء تابناکی می درخشد و در راهء شناسایی شخصیت های ملی و
فرهنگی سرزمین ما قدم بر می دارد و با گام های استوار جهت بینش و
آگاهی فرهنگیان و ادب دوستان ، بخصوص نسل جوان کشور ما صادقانه عرض
اندام نموده و بدور از هرگونه تبعیضات زبانی ، منطقه وی و در کل
سلیقه وی تلاش می ورزد.
آنچه لازمهء حق شناسی مجامع فرهنگی محسوب می شود ، همانا ارج نهادن
به شخصیت های علمی ، ادبی و فرهنگی هر سرزمینی است که آن شخص متعلق
به همان جامعه بوده و خدماتی را در جهت شگوفایی اذهان عامه انجام
داده است.
درست به یاد دارم زمانی را که مسئولیت نشریهء افغانستان و جهان
امروز را در شهر ادیلاید کشور آسترالیا بعهده داشتم ، پس از آنکه
مطلبی را در مورد فرهنگ و ادبیات کشور از یکی از نویسنده گان
سرشناس کشور بنشر رساندم ، فردی را که نمی خواهم نامش را بیان
نمایم ، روزی برایم زنگ زده و گفت جناب بشیر آیا فکر نمی کنید که
نشر نوشته اییرا که توسط یک فرد چپ گراء نگارش یافته است به حیثیت
مجلهء تان و حتی شخصیت خود شما لطمه می زند؟
با تعجب به این دوست گفتم : می خواهم بدانم که آیا در متن این
نوشته چیزی غیر از حقیقت به چشم می خورد؟ آیا فکر می کنید به کسی
اهانت صورت گرفته که من متوجه آن نشدم؟ و آیا موضوع مورد بحث غیر
از مسایل فرهنگی میباشد که این چنین به نظر شما توهین آمیز جلوه
نموده است ؟
با خونسردی گفت :
نخیر!
گفتم پس چه چیزی باعث شده است که شما را اینقدر بر آشفته ساخته که
اینطور با نشر آن مخالفت می ورزید؟
گفت : نخیر در نوشته هیچ گونه مشکلی وجود ندارد ، اما نویسنده روزی
در احزاب غیر اسلامی کار میکرده و با آنها همکاری داشته است .
من که خودم مدیر مسئول آن جریده بودم و هم از سالها قبل نویسندهء
مطلب را می شناختم به شخص تیلفون کننده گفتم :
برایم بسیار جای تعجب است که این موضوع را از کسی می شنویم که خود
ادعای فرهنگی بودن را می کند و ...... و در ادامه برایش گفتم که
نشریهء ما یک نشریهء فرهنگی می باشد و هر کسی که در قسمت فرهنگ و
ادبیات کشور ما خدمتی را انجام داده باشد برای ما این کارش قابل
قدر است و هر عقیده ای که دارد مربوط به خودش است و در هیچ نشریهء
فرهنگی جایی برای بحث و تعرض به عقاید اشخاص وجود ندارد بخصوص در
کشور آسترالیا که احترام به همه عقاید و مذاهب ومکاتب در چوکات
قوانین چندملیتی حکمفرما می باشد. با تآسف این دوست با رنجش خاطر
گوشی تیلفون را گذاشت و حتی خدا حافظی هم نکرد !!!
خوب آنچه که باعث شد تا از این موضوع یاد کنم ، خط مشی و
مرامنامه ایست که مجتمع فرهنگی خانهء مولانا بدور از هر گونه تبعیض
در پیش گرفته و بصورت سلسله وار از شخصیت های فرهنگی کشور که به حق
سرمایه های فرهنگ غنامند سرزمین ما محسوب می شوند یادهانی می
نمایند و با ارج نهادن به خدمات شایان آنها دینی را که بدوش همه
فرهنگیان کشور ماست بنحوی اداء می کنند.
از زمان تآسیس این مجمتع اگر به دقت توجه کنیم بخوبی می بینیم که
دست اندرکاران این مجمع فرهنگی همواره با برپایی محافل فرهنگی از
مقام شامخ شخصیت های فرهنگی کشور بنحو احسن تجلیل بعمل آورده و در
این راستا گام بر میدارند.
من لازم می بینم تا این اقدام بجا و ارزندهء دوستان گرانقدری چون
محترم مجید قیام و محترم استاد اسحاق ثناء و سایر دست اندر کاران
این مجتمع فرهنگی را نه تنها به مسئولین این مجمع ، بلکه به همه
فرهنگیان سرزمین ما بخصوص عزیزانی که در دوردست ها و در دیار غربت
چنین خدمات ارزنده ای را پیشکش می نمایند تبریک و تهنیت عرض نموده
و مؤفقیت روز افزون ایشان را از خداوند عز و جل مسئلت نمایم .